De rits is een sluiting die zo vaak als je wilt losgemaakt kan worden en gebaseerd is op een positieve pasvorm. De rits bestaat uit twee zijdelen met kleine tandjes, zogenaamde nietjes, en een schuifje, ook wel slide of zipper genoemd (in het Engels wordt de hele rits echter een zipper genoemd). De nietjes worden met de schuif in elkaar gehaakt en kunnen ook weer losgemaakt worden. Ritsen zijn gemaakt van metaal en kunststof. Ook zijn er speciale ritsen die gebruikt kunnen worden om een opening af te dichten zodat deze bijvoorbeeld waterdicht is. Er wordt ook onderscheid gemaakt tussen eenrichtingsritsen en tweerichtingsritsen.
De tweewegritssluiting kan aan beide uiteinden worden geopend of gesloten, de eenrichtingsrits slechts in één richting. De ritssluiting is een van de belangrijkste sluit- en verbindingselementen in kleding. Vóór de uitvinding van de rits werd kleding voornamelijk bij elkaar gehouden met koorden, linten, toggles en knopen. De ritssluiting werd in 1851 gepatenteerd door Elias Howe, maar werd aanvankelijk niet gebruikt omdat hij in zijn vroegere vorm nog niet uitvoerbaar was. De Amerikaan Judson ontwikkelde een praktische versie en vroeg in 1892 en 1893 patent aan. Hij zag schoenen vooral als een applicatie en presenteerde de rits op de Chicago World’s Fair. De eerste productiemachine voor deze ritssluiting verscheen in 1905, maar het product voldeed nog niet aan de eisen.
De Zweed Sundbäck optimaliseerde de ritssluiting en patenteerde deze verbeterde versie in 1909. In 1923 verwierf Marin Othmar Winterhalter uit St. Gallen het patent voor Europa en ontwikkelde de ritssluiting verder – het resultaat is de ritssluiting met ribben en groeven die we vandaag kennen. In zijn bedrijf in Wuppertal produceerde hij deze ritssluiting in massaproductie. Ritsen werden voor het eerst op grote schaal gebruikt in 1917 bij de Amerikaanse marine voor weerbestendige pakken door piloten. Ritsen worden pas sinds ongeveer 1925 in alledaagse kleding gebruikt.
Sindsdien hebben ze op veel plaatsen knoppen vervangen. Kunststof ritsen zijn sinds het midden van de jaren vijftig steeds populairder geworden. Ze zijn flexibeler en sterker dan metalen ritsen. Een zwak punt bij ritsen is nog steeds de slider. Als de slider stroef loopt, kan de trekkracht zo groot worden dat hij breekt. Er zijn nu vervangende ritsen beschikbaar die later kunnen worden gebruikt. Voor kinderkleding, voor mensen met beperkte motoriek of bij het gebruik van ritsen met handschoenen, worden de ritsen vergroot of wordt het gebruik van de slider vereenvoudigd met bevestigde banden.